پژوهشكده علوم و فنون آفاق دانش خوارزمي

از جمله نظرياتي كه در زمينه پيشينه ي پيدايش علم وجود دارد اين است

كه در طي تاريخ بشريت آغاز معيني براي علم وجود نداشته است.

و قدمت آن به اندازه ي ادراك انسان مي باشد.

و در طي تكامل بشريت آغاز آن به گنجايش انسان از اشيايي كه درك كرده است، نسبت داده مي شود.

انسان با مشاهده كردن پديده هاي ادراك و علم به كيفيت زيربنايي آن توجه كرده

و اين يعني در اشيا ادراك شده وحدت را مشاهده مي كند.

در معاني جديدتر علم به نهادي اجتماعي اطلاق مي شود

كه افراد زيادي در آن تشريك مساعي كرده اند

و طي آن يك نسل ادامه دهنده ي فعاليت هاي نسل هاي قبلي هستند.

براي اين كار وجود زبان نوشتاري، كتاب هاي بسيار

و به مرور ايجاد كتابخانه هايي كه همه ي ارتباطات آن ها را تسهيل كند

و بدين ترتيب به نسل هاي جوان اين اجازه را بدهد كه از علم و دانش گذشتگان بهره مند شوند.

اگر سابقه ي علم و پزوهش را در طي تاريخ بررسي كنيم، مي بينيم

كه مبحث رشد و شكوفايي علمي داراي اهميت فراواني در زندگي بشريت مي باشد.

به شكلي كه در همه ي دوران ها و زمان ها باعث آگاهي و رفاه زندگي انسان ها شده

و مسير زندگي را براي آن ها هموارتر و راحت تر كرده است.

اخذ مدرك معادل

با گذشت زمان و افزايش نياز به استفاده از علم باعث شد تا آن ها دسته بندي شوند

و مراكز آموزشي به صورت حرفه اي ايجاد شوند.

دسته هاي آموزشي در سه دسته مقدماتي، متوسطه و عالي اجرايي مي شود.

بعضي از افراد به دلايل مختلف موفق به طي مدارج تحصيلي نشده اند

و وارد بازار كار شده اند و داراي مهارت در كار تخصصي خود مي باشند.

با توجه به اهميت كسب مدرك در دنياي امروزي و نياز به آن اين افراد مي توانند

بر اساس سوابق شغلي خود و تجارب و مهارت هايي كه دارند اقدام به اخذ مدرك معادل نمايند.

اين مدرك مي تواند براي ارتقاي شغلي، افزايش حقوق، تغيير شغل و خيلي جاهاي ديگر به اين افراد كمك شاياني كند.

     منبع: www.pad-kharazmi.com